Como se indicou, na adopción dun menor de orixe estranxeira interveñen dúas lexislacións, a do país de orixe do neno e a das persoas que o van a adoptar. Hai que ter en conta, polo tanto, os requirimentos que esixen ambas lexislacións.
Conforme á lexislación española, as persoas que se ofrecen para a adopción deberán cumprir, entre outros, os seguintes requisitos:
·Ter como mínimo 25 anos cumpridos; no caso de solicitude conxunta por cónxuxes ou parellas con relaciónestable análoga á conxugal, bastará con que un deles teña esta idade. En todo caso, o adoptante deberá ter, polo menos, 16 anos máis que o adoptado.
·Ter residencia habitual na Comunidade Autónoma galega ou ser emigrante galego con previsión de retorno; neste caso, deberase xustificar a residencia efectiva na Comunidade Autónoma no prazo máximo dun ano desde a data de presentación do ofrecemento.
·Ter plena capacidade xurídica e de obrar.
·Estar declarado persoa idónea para a adopción tras o correspondente procedemento de valoración.
É importante estudar e ter en conta as diferentes condicións e trámites esixidos polos distintos países á hora de elixir aquel no que se vai facer o ofrecemento. Na sección Países de Adopciónatópanse fichas informativas sobre as características concretas de distintos países. A información que nelas se reflicte pode variar en calquera momento, debido ás posibles modificacións lexislativas.
Neste sentido, cómpre indicar que a Administración autonómica non pode garantir o remate satisfactorio dos procedementos de adopción nos diferentes países, dado que dependen das posibles modificacións lexislativas e das posibles paralizacións nas tramitacións dos expedientes.
